CORDA BRANCA E AMARELA (BIAŁO – ŻÓŁTY)
Pierwszy stopień przyznawany przez Mestre Nem na ceremonii Batizado. Stopień ten jest oficjalnym przyjęciem do grupy Capoeira Camangula. Uczeń otrzymuje swoje apelido (ksywka).
Wymagania podstawowe:
– minimum 3 miesiące regularnych treningów
– posiada oficjalny strój do Capoeira (grupowe abada + camisa)
EGZAMIN
Techniki: ginga, cadeira, negativa, role,
uniki-esquivas: descida basica (esquiva baixa), esquiva na cadeira, esquiva do lado, cocorinha
kopnięcia-golpes: meia lua de frente, meia lua de compasso, queixada, armada, martelo, benção, rabo de arraia
elementy-floreiros: aú, bananeira (w stopniu podstawowym);
Uwagi: adept rozróżnia techniki, zna sposób ich trenowania, nie traci równowagi w trakcie ich wykonywania.
Muzyka: klaskanie do rytmu oraz znajomość podstawowych piosenek Capoeira (refrenów);
Uwagi: adept uczestniczy w roda, nie jest biernym obserwatorem.
Teoria: podstawowe informacje o Capoeira oraz o grupie Capoeira Camangula (m.in.: imię i nazwisko założyciela grupy, historia Capoeira). Adept posiada wiedzę dotyczącą bateria (konfiguracja poszczególnych instrumentów) oraz zasad obowiązujących w roda.
CORDA AMARELA (ŻÓŁTY)
Stopień przyznawany przez Mestre na ceremonii Troca de Cordas.
Podstawowe wymagania:
– około 1,5 roku regularnych treningów;
– posiada umiejętności na poprzedni stopień;
– adept zna zasady obowiązujące w grupie Capoeira Camangula
EGZAMIN
Dodatkowe techniki: rasteira, banda, queda de rins, aú na cabeça, pewniejsza bananeira, przynajmniej w stopniu podstawowym macaco,
reszta jak na poprzednim stopniu z naciskiem na poprawność oraz aspekt techniczny ich wykonania oraz płynność.
Pod uwagę jest brana równowaga po zakończonych kopnięciach, umiejętność łączenia technik, dobra znajomość nazewnictwa.
Uwagi: Adept rozróżniania techniki i potrafi stosować je w roda.
Muzyka: gra na pandeiro i atabaque (w stopniu co najmniej minimalnym). Rozpoznaje podstawowe rytmy na berimbau. Zna piosenki śpiewane na roda przez trenera (dotyczy zarówno Capoeira jak i Maculelê).
Uczeń jest zaznajomiony z grą na instrumentach, wykazuje chęć gry na pandeiro, agogô i atabaque podczas roda.
Teoria: informacje ogólne o grupie (Mestre, kadra Camangula, historia) oraz o Capoeira.
CORDA AMARELA – LARANJA (ŻÓŁTO – POMARAŃCZOWY)
Stopień przyznawany przez Mestre Nem w trakcie ceremonii Troca de Cordas.
Corda amarela e laranja obrazuje doświadczonego ucznia w Capoeira.
Podstawowe wymagania:
– około 2,5 roku regularnych treningów;
– posiada umiejętności na poprzedni stopień.
– umiejętność podstawy gry na berimbau.
EGZAMIN
Dodatkowe techniki: gancho, pisão, macaco, aú role, macaco paulista, vengativa, tesoura
Uczeń swobodnie gra w roda. Potrafi stosować wyuczone techniki i rozwija grę. Łączy akrobatykę, kopnięcia, uniki.
Widać styl i technikę grupy Camangula (nisko na nogach, wysoko ręce, balans).
Uwagi: adepta cechuje płynna i bogata gra, potrafi poruszać się przy ziemi i u góry.
Jest dobrze przygotowany kondycyjnie, siłowo oraz technicznie!
Muzyka: adept gra na pandeiro i atabaque w roda. Zaczyna grać na berimbau – rozróżnia
podstawowe rytmy.
Uwagi: gra w roda na instrumentach (pandeiro, atabaque), dodatkowo uczy się rytmów Maculelê
lub samba na atabaque. Jest zaznajomiony z berimbau (trzyma go pewnie, potrafi „sterować” nim
oddalając i przybliżając do ciała).
Teoria: adept zna strukturę w grupie (hierarchię stopni), zna ogólną historię dawnych mestres
(Mestre Bimba, Mestre Pastinha)
CORDA BRANCA – LARANJA (BIAŁO – POMARAŃCZOWY)
Stopień przyznawany przez Mestre na ceremonii Troca de Cordas.
Żywo interesuje się kulturą brazylijską.
Aktywny gracz na roda.
Podstawowe wymagania:
– minimum 3,5 lata treningów;
– posiada umiejętności na poprzednie stopnie;
– posiada swój berimbau;
– obowiązkowo uczestniczy we wszystkich eventach swojej sekcji;
– uczestniczy w pokazach oraz akcjach propagowania Capoeira;
– rozumie podstawowe zwroty języka portugalskiego używane na Capoeira
EGZAMIN
Technika: uczeń podczas jogo wykorzystuje techniki podcięć i obaleń (vengativa, rasteira, banda etc.) sam również wie, w jaki sposób się przed nimi bronić. Gra dużo w roda.
Uwagi: uczestniczy czynnie w każdej roda, gra Benguela oraz São Bento, potrafi Maculelê . Wie jak upadać, ale też szybko wstaje i gra dalej. Kopnięcia potrafi wykonać szybko, a martelo, benção, chapa, pisão są silne i dynamiczne.
Cechuje go bardzo dobre wytrenowanie kondycyjne, siłowe, techniczne, dając tym samym dobry przykład.
Dodatkowo: podróżuje za Capoeira (eventy grupowe, roda). Potrafi poprowadzić rozgrzewkę i uczy się
prowadzić treningi.
Uwagi: sam kształci się dodatkowo, poszukuje nowych metod i ćwiczeń.
Muzyka: adept gra na wszystkich instrumentach. Na berimbau gra podstawowe rytmy przynajmniej w stopniu minimalnym dążąc do perfekcji. Zna minimum 5 piosenek do Benguela i São Bento oraz 3 piosenki do Maculelê. Umie śpiewać i równocześnie grać płynnie na atabaque, pandeiro.
Uwagi: Staje się samodzielny w prowadzeniu roda (gra na instrumentach i śpiew). Posiada swój berimbau na którym doskonali swoje umiejętności. Sam szuka i uczy się nowych piosenek.
Teoria: Zna dobrze grupę, w której trenuje, dzięki wyjazdom na warsztaty, festiwale itp.
Potrafi wymienić instruktorów w Polsce. Dobrze zna historię Capoeira, oraz grupy Camangula.
CORDA LARANJA (POMARAŃCZOWY)
Stopień przyznawany przez Mestre na ceremonii Troca de Cordas.
Wzór do naśladowania. Gra na instrumentach, śpiewa, gra na roda, podróżuje.
Doświadczony gracz.
Podstawowe wymagania:
– minimum 5,5 roku regularnych treningów (2 lata stażu na branca-laranja)
– posiada umiejętności na poprzednie stopnie;
– potrafi poprowadzić trening (São Bento, Benguela, Maculelê);
– jest znany w grupie innym instruktorom oraz Mestre;
– pomaga w rozwoju swojej sekcji;
– obowiązkowo wyjazd na Encontro da Pascoa do Hamburga;
– pomaga swojemu instruktorowi, a także innym uczestnikom treningów
EGZAMIN
Technika: adept potrafi grać podcięciami i obaleniami. Potrafi szybko wymieniać kopnięcia. Dynamicznie porusza się na roda. Technika jest niemal bezbłędna. Nacisk na grę Benguela.
Uwagi: potrafi grać Benguela na dobrym poziomie.
Muzyka: adept jest w stanie samodzielnie poprowadzić różne rodzaje roda, śpiewać, kontrolować grę. Swobodnie śpiewa, równocześnie grając na berimbau do Benguela, São Bento.
Uwagi: Samodzielność i chęć pomocy innym to najważniejsze cechy na tym stopniu.
Teoria: adept potrafi opowiadać o Capoeira, historii i kulturze Brazylii.
Dodatkowo: dzięki swojej pracy, grze na roda i podróżowaniu jest już rozpoznawalny w świecie Capoeira (przynajmniej w obrębie grupy Camangula)
Droga rozwoju w Capoeira nie jest łatwa i właściwie nie ma końca. Za to daje dużo frajdy i satysfakcji, bo nie cel się liczy ale sama podróż :)
Na zakończenie przytoczymy tu warte pamięci słowa naszego Mestre Nem, które padły podczas show na bytomskim Batizado w 2004 roku.
„To nie corda gra Capoeira tylko Capoeirista,
nawet najwyższy cordão rzucony na środek roda
sam nic nie zdziała”